از مهمترین مراحل ساخت استخر، پس از بتنریزی، آببندی آن است که برای جلوگیری از نفوذ آب به کف استخر انجام میشود. این کار علاوه بر جلوگیری از نشت آب، باعث محافظت استخر در برابر سرما، یخزدگی و جلوگیری از رشد جلبک و باکتری میشود.
روشهای آببندی استخر
روشهای مختلفی برای آببندی استخر وجود دارد، اما یکی از متداولترین روشها، استفاده از ایزوگام است. در ادامه، این روش را با سایر روشهای آببندی مقایسه میکنیم:
1. آببندی با ایزوگام
ایزوگام به دلیل انعطافپذیری بالا و مقاومت مناسب در برابر نفوذ آب، سالهاست که برای عایقبندی استخر و مخازن استفاده میشود. کیفیت این روش به میزان پلیمر بهکاررفته در ایزوگام بستگی دارد؛ هرچه پلیمر بیشتر باشد، مقاومت و انعطافپذیری بالاتر خواهد بود.
2. آببندی با کاشی
این روش علاوه بر عایقبندی، ظاهری زیبا و جذاب به استخر میدهد، بهخصوص اگر از کاشیهای طرحدار استفاده شود. کاشی بهراحتی تمیز میشود، اما هزینه اجرای آن نسبت به ایزوگام بیشتر است.
3. آببندی با رنگ
این روش ارزانتر از کاشی و ایزوگام است اما عمر مفید کمتری دارد. رنگهای مورد استفاده برای آببندی شامل:
- رنگ پلیمر حاوی کلر: مقاوم در برابر مواد شیمیایی و چسبندگی بالا.
- رنگ پایه سیمانی: مقرونبهصرفه برای استخرهای بتنی، اما ظاهر مات ایجاد میکند.
- رنگهای اکریلیک، پلییورتان و اپوکسی: چسبندگی خوب اما دوام کمتر.
4. آببندی با اندودکاری
در این روش از مخلوط ماسه، سیمان یا آهک استفاده میشود. این روش سنتی، نفوذناپذیری مناسبی در برابر آب دارد.
5. آببندی با چسب نانو
چسب نانو با مقاومت بالا در برابر تغییرات دما و کیفیت فوقالعاده، یکی از گزینههای مؤثر برای عایقبندی است. البته به دلیل مواد نانو، هزینه این روش نسبت به سایر روشها بیشتر است.
6. آببندی با ژئوممبرین
این روش بیشتر برای استخرهای کشاورزی و پرورش ماهی استفاده میشود. در استخرهای خاکی و شفته آهک، مقرونبهصرفه است اما برای استخرهای با شیب تند یا نود درجه مناسب نیست. همچنین احتمال رشد جلبک و مشکلات ترمیم از معایب این روش است.
نتیجهگیری
هر روش آببندی مزایا و معایب خاص خود را دارد. انتخاب روش مناسب بستگی به کاربرد، بودجه و شرایط استخر شما دارد. روش ایزوگام به دلیل مقاومت بالا، عمر طولانی و هزینه مناسب، یکی از بهترین گزینهها برای عایقبندی استخر است.
آدرس تولیدی کتری قوری ماسون شیراز